Odszkodowanie
Podstawowym ze świadczeń przysługujących pacjentowi, w sytuacji wystąpienia następstw błędu medycznego, jest odszkodowanie. Obejmuje ono swoim zakresem wszelkie koszty będące skutkiem uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Zobowiązany do naprawienia szkody powinien pokryć koszty leczenia oraz koszty ewentualnego przygotowania poszkodowanego do innego zawodu. Na należne poszkodowanemu odszkodowanie składają się również koszty opieki nad nim. Jeżeli opieka osoby trzeciej stała się niezbędna z uwagi na uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia wywołane czynem błędem medycznym.
W sytuacji śmierci osoby poszkodowanej, do uzyskania odszkodowania mają prawo również jego najbliżsi. Mogą oni dochodzić zwrotu kosztów leczenia poszkodowanego oraz kosztów związanych z jego pochówkiem.
Kodeks cywilny daje podstawę prawną do odszkodowania również za tzw. szkody prenatalne. Dochodzić może ich dziecko, które doznało szkody jeszcze przed narodzinami, np. w wyniku śmierci ojca.
Renta
W sytuacji, gdy Poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. To prawo Poszkodowanego znajduje swoje odzwierciedlenie w art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego.
O rentę ubiegać się mogą również bliscy Poszkodowanego, za jego śmierć. W sytuacji, gdy Poszkodowany miał obowiązek alimentacyjny, osoba, wobec której był zobowiązany do łożenia ów świadczenia, ma prawo dochodzenia od zobowiązanego do naprawienia szkody renty. Renta jest wówczas obliczana na podstawie możliwości zarobkowych oraz majątkowych zmarłego, na czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Renty mogą żądać również inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.
Zadośćuczynienie
Świadczenie tyt. zadośćuczynienia przysługuje poszkodowanemu w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Zadośćuczynienie jest roszczeniem rekompensującym szkodę o charakterze niemajątkowym, tj. krzywdę. Wysokość należnego zadośćuczynienia zależna jest od charakteru i okoliczności samego zdarzenia, rodzaju i charakteru doznanej krzywdy, czasu i przebiegu leczenia, a także skutków zdarzenia dla poszkodowanego, zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej.
Należy jednak pamiętać, że zadośćuczynienie ma przede wszystkim kompensacyjną funkcję, nie może bowiem prowadzić do wzbogacenia Poszkodowanego.
O przyznanie świadczenia tyt. zadośćuczynienia mogą ubiegać się również najbliżsi poszkodowanego. Takie świadczenie jest im należne w razie śmierci członka rodziny. Należy się także w sytuacji trwałej niezdolności do funkcjonowania, np. w sytuacji śpiączki.
Adwokat Aneta Skalik